Kan ik na de behandeling weer hetzelfde als vroeger? Die vraag stelt vrijwel iedere patiënt met prostaatkanker zichzelf. Henk Vreugdenhil vertelt hoe het hem is vergaan.
Wie is Henk Vreugdenhil?
“Ik ben zestig en heb een zoon en een vriendin. Bij een bedrijf in Naaldwijk werk ik als businessanalist. Het is mijn taak cijfers te verzamelen, ordenen en presenteren.”
Hoe kwam je erachter dat je prostaatkanker had?
“Via een omweg. In de jaren negentig ben ik geopereerd aan een hersentumor. Als gevolg daarvan kreeg ik af en toe een epilepsieaanval. Hiertegen slikte ik anti-epileptica. Een van deze medicijnen had vervelende bijwerkingen: ik kreeg last van nierstenen. Daarom ga ik nu alweer geruime tijd jaarlijks voor controle naar de afdeling Urologie van Reinier de Graaf.
Tijdens mijn eerste bezoek merkte uroloog John van der Hoeven al op dat mijn prostaat vergroot was. Sindsdien werd ook mijn PSA- waarde in de gaten gehouden. Elk jaar steeg de waarde een beetje. Begin 2018 scoorde ik hoger dan 6, terwijl onder de 3 ideaal is. De dokter liet een MRI-scan maken. Daarop was een klein vlekje te zien. Vervolgens zijn biopten afgenomen. Kort erna hoorde ik dat ik prostaatkanker had.”
Wat was je reactie?
“Schrikken natuurlijk. Maar ik was niet van slag. In de loop der jaren had ik het een beetje zien aankomen. Mijn vader is indirect overleden aan de gevolgen van prostaat- kanker. Ik wist dus dat ik een vergroot risico liep.”
Welke behandeling heb je gekregen?
“Ik vind het heel goed dat je daarin als patiënt een grote stem krijgt van het Reinier Haga Prostaatkankercentrum. Ik ben praktisch en oplossingsgericht. Mijn overtuiging was: de prostaat is aangetast, dus die moet eruit! Dan kom je uit bij een operatie. Een andere optie voor mij was uitwendige bestraling, maar daarmee wordt je prostaat niet verwijderd. Bij beide behandelingen is de kans op genezing ongeveer even groot. Met een operatie heb je mogelijk een wat grotere kans op incontinentie en erectieproblemen, maar voor mij gaf de doorslag dat dan wel de tumor uit mijn lichaam zou zijn.”
Hoe verliep de operatie?
“Uitstekend! De artsen hebben de prostaat verwijderd met de Da Vinci-robot. Uit pathologisch onderzoek bleek dat het tumorweefsel niet was uitgezaaid en dus ook niet was vergroeid met de zenuwbundel die eindigt bij de prostaat. Is dat wél het geval, dan is de kans groot dat dit kan leiden tot incontinentie en/of erectiestoornissen. Je verlaat het ziekenhuis met een katheter. Na een week wordt deze verwijderd. In het begin mocht ik niet bukken en niets optillen om de wonden zo goed mogelijk te laten genezen, maar al vrij snel voelde ik me weer goed. Twee maanden na de operatie was ik weer volop aan het werk.”
Hoe gaat het nu met je?
“Ik ben geopereerd in juni 2018. Daarna heb ik regel- matig de PSA-waarde in mijn bloed laten controleren. Tot dusver is deze nagenoeg nul. Dit betekent, dat de kanker niet is teruggekeerd. Laten we hopen dat de waarde laag blijft.”
Wat heeft de behandeling gedaan met je kwaliteit van leven?
“Vanwege de narcose heeft het even geduurd voordat ik mijn conditie terug had, maar inmiddels wandel ik elke week een paar keer forse stukken. Na korte tijd was ook de erectie terug. Wel is het zo, dat je zonder prostaat een droog orgasme krijgt, maar dat weet je vooraf. En wat betreft continentie: ik ben nagenoeg helemaal droog. Soms wil het weleens gebeuren, dat een paar druppels ontsnappen als ik een onverwachte beweging maak. Dat gebeurt bijvoorbeeld als ik snel met mijn arm naar achteren ga, zoals bij een jas aantrekken. Maar als je je bewust bent van dit risico en er goed op let, is het te voorkomen. Kortom, ik voel me weer prima!”
Altijd terecht
Wie hoort dat hij kanker heeft, zit vol vragen en heeft behoefte aan iemand met kennis van zaken. Dat is de arts, maar in het Reinier Haga Prostaatkankercentrum lopen ook twee gespecialiseerd verpleegkundigen rond. Zij zijn speciaal vrijgemaakt voor voorlichting en ondersteuning.
Henk Vreugdenhil: “Ik heb hun deskundigheid en aanwezigheid altijd erg op prijs gesteld. Altijd kon ik met vragen bij hen terecht, ook als me thuis opeens iets te binnen schoot. Ik kon altijd bellen.
Dit geldt overigens voor het hele team van het Prostaatkankercentrum en ook de verpleegkundigen op zaal. Ondanks de aanvankelijk vervelende boodschap, heb ik de behandeling en begeleiding als uiterst positief ervaren!”