Een partner met prostaatkanker: “Samen de schouders eronder!”

Imca Scholte en Jan Uittenbroek uit Woerden hadden hun bruiloft in 2019 al gepland staan, toen Jan op advies van de huisarts een PSA-meting liet doen vanwege wat plasklachten. Zijn PSA-waarde bleek zo hoog dat hij voor onderzoek terechtkwam in het Reinier Haga Prostaatkankercentrum (PKC). Het bleek slecht nieuws: prostaatkanker met uitzaaiingen in het lymfestelsel. Een harde klap voor Jan én Imca, want allebei verloren ze hun eerste partner aan kanker. Toch ging de knop al snel om en ondernemen ze samen nog allerlei activiteiten. “Iets uitstellen? Dat doen we niet vaak.”

Imca kan zich de periode kort na de diagnose nog goed herinneren. “Toen zakte de moed ons wel even in de schoenen, vooral door wat we allebei al hadden meegemaakt. Maar we besloten al gauw om samen de schouders eronder te zetten.” Dat kwam ook door de woorden van oncoloog Addy van de Luijtgaarden, geeft Jan aan. “Hij had er vertrouwen in dat ik nog veel kon blijven doen door een behandeling met chemo- en hormoontherapie. En hij adviseerde vooral om niet achter de geraniums te gaan zitten, dus ben ik met Imca veel gaan wandelen en fietsen.”

Partner betrekken

Als partner van de patiënt is het niet vanzelfsprekend om nauw betrokken te worden in het ziekenhuis, weet Imca. “Toen mijn eerste echtgenoot 10 jaar geleden overleed, vroegen ze eigenlijk nooit hoe het met mij ging. Terwijl ik 2 jonge dochters had met een ernstig zieke vader. Zo’n ziekte heeft ook veel impact op de omgeving. Gelukkig is dat nu bij Jan anders gegaan. De mensen in het Reinier Haga PKC nemen alle tijd voor ons en zijn ook altijd bereikbaar voor vragen. Dat geeft een geruststellend gevoel. En het scheelt natuurlijk dat we nu zelf in een heel andere levensfase zitten, met kinderen die inmiddels volwassen zijn.”

The best of both worlds

Met Jan gaat het relatief heel goed. Daar dankt hij de behandeling in het PKC voor, maar ook zijn voedingspatroon dat hij drastisch veranderde. “Imca is al jarenlang vegetarisch. Na mijn diagnose stimuleerde ze mij om ook dierlijke eiwitten te mijden en plantaardig te gaan eten” vertelt hij. “En gezien de energie die ik ervaar, heb ik daar echt geen moment spijt van gehad. Wij geloven dat leefstijl zó’n belangrijke invloed heeft op je gezondheid. Dat kan ook prima bestaan naast de reguliere behandelingen. Zie het als the best of both worlds.”

In het hier en nu

Toch heeft de ziekte ook impact op het dagelijks leven, zoals de weerslag van de behandelingen op het lichaam. Zo zorgt hormoontherapie bij een man voor vrouwelijke kenmerken, zoals borstvorming. “Dat was erg vervelend. Omdat het gewoon niet bij je hoort”, zegt Jan. “Het helpt wel echt om daar samen over te praten. Daar begeleidt het PKC ons ook in. En verder laat ik me zo min mogelijk door deze ziekte belemmeren. Ik ben een optimistisch mens.” Imca vult haar man aan: “Daarom gaan we er samen nog regelmatig op uit. Mooie reizen, leuke activiteiten. Laatst hebben we ons nog aangemeld voor een opleiding veganistisch koken. Nee, iets uitstellen doen we niet vaak. We leven echt in het hier en nu.”